Maron

در تاچ کشیده شدن رگه های روشن تا ر و پود شکل بر بستر تیره خلوت آن ، همچون کنار هم قرار گرفتن نور و تاریکی حس تمدد رازآلودی ایجاد می کند، چشم را به خود جلب می کند و تخیل را مجذوب خود می کند. رگه‌ها خود مانند زمزمه‌های ابدی هستند، ظریف و گذرا در برابر تاریکی ، در عین حال غرق در نیرویی آرام که توجه را به خود جلب می‌کند. این طرح نمایشی مسحورکننده از نور و سایه و گواهی بر زیبایی است که می توان در غیرمنتظره ترین مکان ها پیدا کردو یادآور این نکته است که حتی در تاریکی، همیشه روزنه ای از نور در انتظار کشف است.